Roos studeerde vorig jaar Maatschappelijk Werk en Dienstverlening en liep haar afstudeerstage bij Altra. Na haar stage mocht ze bij Altra blijven werken.
Ik heb de studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening aan de Hogeschool van Amsterdam gedaan, met het uitstroomprofiel jeugdzorgwerker. Dus toen ik klaar was, was ik gelijk SKJ geregistreerd.
Ik moest in mijn vierde jaar een afstudeerstage lopen en toen kwam ik eigenlijk via via bij Altra terecht. Ik liep in mijn derde jaar stage bij het Mundus college in Amsterdam-West bij de zorg coördinator en bij DOCK. Toen kreeg ik daar te maken met Altra. Tijdens een van de schoolbezoeken bij Altra heb ik gewoon naar stagemogelijkheden gevraagd. Ik wilde eigenlijk als zorgcoördinator stage lopen bij Altra, maar dat was een WO functie. Tijdens dat sollicitatiegesprek zat er een gedragswetenschapper bij die vroeg of anders stage wilde lopen bij Atos Salto. Toen is het balletje gaan rollen. Maar dus niet via een vacature site of een stagemarkt.
Ik liep 3 dagen per week voor 10 maanden stage bij Atos Salto als ambulante hulpverlener. Het was gelukkig ook mogelijk om mijn scriptie hier te schrijven, dus dat scheelt. Je zit er natuurlijk midden in dus dan is het extra leuk als je ook hier een onderzoek kan doen. Dus heb uiteindelijk mijn scriptie over de nazorg binnen Altra geschreven.
Het was erg gefaseerd. Je hebt drie fasen: de inwerkingfase, de uitvoeringfase en de verdiepingsfase. De eerste fase was echt heel erg meekijken op de scholen, dan begin je op een gegeven moment wat leerlingen uit de klas te halen en het gesprek openen en dan werk je er langzaam naar toe dat jij de leerlingen zelf begeleidt. Maar je doet ook de opvoedondersteuning van ouders, dus huisbezoeken. Daar leg je uit wat je doet op school met de leerling en vraag je ook waarbij ouders extra hulp nodig hebben. Dat bouwt zich zo langzamerhand op. Je moet niet te snel alles zelf willen doen.
Ik vond het in het begin hartstikke spannend. Ik had wel al ervaring in het werken op scholen, dus dat was minder spannend. Maar het eerste huisbezoek was heel spannend. Dat je aanbelt en denkt ‘ja maar wat moet ik zeggen dan’. Het mooie is dat je dan aan het einde kan terugblikken samen met je stagebegeleider van ‘weet je nog dat je zo gespannen was’. Dat is te gek, ik vind dat onwijs leuk die groei die je doormaakt zowel persoonlijk als professioneel. Je ziet sommige leerlingen ook helemaal opbloeien, wat laat zien dat je ze toch echt wel hebt kunnen helpen. Dat maakt het toch wel mooi. Daar doe je het voor.
Waar ik heel veel aan gehad hebt is met meerdere medewerkers meelopen. Gewoon vragen ‘mag ik mee?’, ‘heb je nog iets leuks, mag ik mee om te oefenen?’. Als je eenmaal zelf aan het werk bent dan doe je dat niet meer zo snel meer. Dan heb je er geen tijd meer voor en heb je je eigen caseload. Om zo veel mogelijk mee te kijken met anderen is zo waardevol. Je pikt van iedereen weer iets anders moois mee. Een mooie openingszin bij een startgesprek bijvoorbeeld of hoe je met de leerlingen het eerste contact legt. Iedereen doet dit weer anders. Dus dat zou ik zeker willen adviseren en ook vooral veel vragen en proberen. Het klinkt heel hard maar ga maar even onderuit. Dit is het moment dat dat nog kan. Daar leer je van. Je kan het dan nabespreken en bespreken wat je de volgende keer anders zou doen. Dan kan je echt gaan oefenen. Dus neem daar zelf een proactieve houding in aan.
Ja als vrij snel. Dat kwam ook omdat ik in een heel fijn en warm team terecht kwam. Ik werd vrij snel gezien als een collega en mocht overal mee naartoe. Daarnaast vond ik het werk ook heel erg leuk om te doen. Het is natuurlijk heel slim voor organisaties om vierdejaarsstudenten binnen te halen. Je kan ze namelijk 10 maanden lang klaarstomen tot een volwaardige werknemer.
Ik werk nu op een school voor speciaal voorgezet onderwijs en een praktijkschool, hierin behandel ik kinderen van 12-18 jaar met diversie problematiek, zoals concentratieproblemen, of gedragsproblemen of problemen met opvoeding.
Eigenlijk moet je er aan het eind van je stage klaar voor zijn om te gaan werken. Zo voelde ik dat ook. Ik stond op een gegeven moment ook echt te springen om het lekker zelf te gaan doen. Dus ik kreeg na de zomervakantie mijn eigen scholen samen met een collega. Het grootste verschil is toch het verantwoordelijkheidsgevoel. Je voelt nu van nu moet ik het zelf doen. Je kan je op sommige momenten niet meer verschuilen achter je stagebegeleider. Dus dat was wel even zoeken. Als je daarin gewoon ook je collega’s opzoekt, ben je niet alleen. Gewoon vragen. Durf je daarin kwetsbaar op te stellen en dan leer je en voel je je zekerder. Ik heb hierdoor veel meer zelfvertrouwen in het werk gekregen.
Ik geniet toch wel heel erg van het contact met de leerlingen en het rondlopen op de school. Om echt mee te draaien in die schoolstructuur en in de pauze lekker naar buiten te gaan en met de leerlingen in gesprek te gaan. Daaraan zie je dat een band opbouwt met de leerlingen. Als er wat is weten ze je te vinden.
Je moet een proactieve houding hebben, omdat je beste wel solistisch werkt. Je bent bezig met je eigen caseload, maar je hebt je collega’s nodig. Je kan het niet alleen. Dus daarin is het heel belangrijk dat je je collega’s extern of intern opzoekt. Maak ook goed gebruik van de begeleiding die Altra biedt, zoals intervisie en casuïstiek.
